Τα καλέσματα

Την Τετάρτη, ένας από τους συγγενείς του γαμπρού και ένας άλλος από τους συγγενείς της νύφης πήγαιναν τα καλέσματα στους συγγενείς, στους γείτονες και στους φίλους των οικογενειών τους.
Στους Ξενοχωρίτες συγγενείς τους, τα καλέσματα τα έστελναν μερικές ημέρες γρηγορότερα με το ταχυδρομείο ή με άνθρωπο της εμπιστοσύνης τους για να τα λάβουν έγκαιρα.
Το νουνό τον καλούσε ο ίδιος ο γαμπρός, πριν από πολλές ημέρες για να έχει χρόνο μπροστά του να ετοιμαστεί για τα στέφανα. Τα καλέσματα τα έγραφαν με το χέρι σε ένα κομμάτι χαρτί και τους καλούσαν όλους, συγγενείς και φίλους, το Σάββατο βράδυ στο τραπέζι την Κυριακή στα στέφανα δεν καλούσαν κανέναν οι παλιοί, γιατί, αν έκαναν τέτοιες διακρίσεις να καλούν στο τραπέζι και άλλους όχι), φοβούνταν μήπως παρεξηγηθούν
Σημειώνεται ότι εκείνοι που μοίραζαν τα καλέσματα έλεγαν προφορικά στους προσκαλούμενους ότι είναι καλεσμένοι και στα προζύμια, καθώς και στα προικιά της νύφης που θα διπλώνονταν την Πέμπτη το πρωί.
Πρέπει να πούμε ακόμα ότι οι καλεσμένοι στο τραπέζι έπρεπε να πάνε στο γάμο με πρεβέντα (κουλούρα με πολλά κεντίδια από πάνω, σφάγιο ή κομμάτια κρέας, γλυκό και κρασί ή ούζο). Τέλος, αν λησμονούσαν να καλέσουν κάποιον, εκείνος δεν πήγαινε στο γάμο, όσο στενός συγγενής και αν ήταν.