Το Σάββατο βράδυ

[ΑΛΚΗΣ]

Στα παλιά χρόνια, ο γάμος άρχιζε το Σάββατο βράδυ στο σπίτι του γαμπρού και συνεχιζόταν χωρίς διακοπή μέχρι το πρωί της Δευτέρας. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το Σάββατο το απόγευμα, πήγαιναν στο σπίτι του γαμπρού οι οργανοπαίχτες. Οι καλεσμένοι από το γαμπρό πήγαιναν νωρίς το Σάββατο βράδυ στο σπίτι του γαμπρού με τις πρεβέντες τους, όπου τους καλοδέχονταν οι γονείς του, ο ίδιος ο γαμπρός και οι στενοί συγγενείς του. Οι ευχές και από τα δυο μέρη έδιναν και έπαιρναν.
Στη συνέχεια, οι καλεσμένοι παρέδιδαν τις πρεβέντες στους υπηρέτες του γάμου, οι οποίοι, για να διακρίνονται από τους άλλους, φορούσαν ποδιές. Ποδιές επίσης φορούσαν και οι μάγειροι.
Το Σάββατο βράδυ πήγαινε στο σπίτι του γαμπρού και ο νουνός καβάλα στο άλογο του, με τη νουνά και τον παρακούμπαρο. Στην αυλή του σπιτιού τους υποδέχονταν ο γαμπρός, οι γονείς του και όλοι όσοι είχαν έλθει στο γάμο.
Η υποδοχή των νουνών γινόταν με τα όργανα, με χαρές, ντουφεκιές και ευχές.
Ο νουνός φιλιούνταν με τους γονείς του γαμπρού, λέγοντας:
- "Να μας ζήσουν τα παιδιά μας και σε αγγόνια να δώσει ο Θεός".
Παρέδιδε και ο νουνός το κανίσκι του (κουλούρα με πολλά κεντίδια από πάνω, ολόκληρο αρνί ή κατσίκι ψητό στη σούβλα, γλυκό και μια νταμουζάνα κρασί) στους υπηρέτες του γάμου και από εκείνη την ώρα το γενικό πρόσταγμα στο γάμο το είχε ο νουνός.
- "Ότι πει ο κυρ νουνός", έλεγαν.
Το γλέντι άρχιζε αποβραδίς του Σαββάτου και γινόταν μέσα στο σπίτι.
Οι καλεσμένοι έπιαναν θέσεις γύρω γύρω, για να υπάρχει χώρος για χορό και κάθονταν κάτω σταυροπόδι χωριστά οι άντρες και χωριστά οι γυναίκες με τα παιδιά.
Στην αρχή έκαναν καθιστό γλέντι. Οι υπηρέτες του γάμου έστρωναν κάτω τραπεζομάντιλα και έφερναν συνέχεια ούζα, ρακιά, κρασιά, κοκορέτσια, σπληνάντερα, κρέας ψητό, τυρί και οι καλεσμένοι έτρωγαν, έπιναν και παράγγελναν στα όργανα τραγούδια της κλεφτουριάς. Μάλιστα, όσοι ήταν καλλίφωνοι τα τραγουδούσαν κιόλας.
Κατά τις έντεκα η ώρα περίπου τη νύχτα, το καθιστό γλέντι τελείωνε και οι υπηρέτες σερβίριζαν τα φαγητά τα οποία ήταν κουλούρα (ψωμί), κρέας ψητό ή μαγειρευτό, τυρί και άφθονο κρασί.
Μετά το φαγητό, άρχιζαν αμέσως οι χοροί. Πήγαινε ο τσάμικος, ο καλαματιανός, η καραγκούνα, το ντουφεκίδι, τα πιοτά, οι ευχές από τους καλεσμένους "καλά στέφανα γαμπρέ", κ.λ.π, τα τραγούδια από τους οργανοπαίχτες και τα κεράσματα στα όργανα, "σύννεφο". Μερικοί μάλιστα που έμπαιναν στα κέφια τους για τα καλά, κολλούσαν χαρτονομίσματα στο μέτωπο των οργανοπαιχτών.
Κατά τα μεσάνυχτα περίπου, το γλέντι σταματούσε, για να κοιμηθούν λίγο οι συμπέθεροι, γιατί την Κυριακή θα ήταν στο πόδι όλη την ημέρα και το βράδυ της Κυριακής θα είχαν ολονύχτιο γλέντι. Σημειώνεται ότι τα ίδια ακριβώς γίνονταν και στο σπίτι της νύφης. Αποβραδίς του Σαββάτου άρχιζε και εκεί το γλέντι και συνεχιζόταν αμείωτο μέχρι το ξημέρωμα της Κυριακής.
Μόνον η νύφη με τις φιλενάδες της αποχωρούσαν κατά τα μεσάνυχτα από το χώρο εκείνο της χαράς. Έπρεπε η νύφη να κοιμηθεί λίγο για να είναι ξεκούραστη την άλλη ημέρα και το βράδυ της Κυριακής.