Καταγραφή και προέλευση τοπονυμίων στο Αστροχώρι Λ - Ω

-Λ-
Λαγκάδες, (οι): 'τ'ς Λαγκάδες. Τοποθεσία στα Β. του χωριού, η ονομασία της οποίας προήλθε από τις βαθιές και στενές λαγκάδες (χαράδρες) που είναι στην περιοχή.
Λαγουπόδια, (τα): στα Λαγουπόδια. Λέγεται μια τοποθεσία στα Β. του χωριού, στην οποία βοσκούσαν οι λαγοί. Μερικοί λαθροκυνηγοί πήγαιναν σε ορισμένα «περάσματα» των λαγών και έστηναν σίδερα «παγίδες», από τα οποία πιάνονταν οι λαγοί ζωντανοί από το πόδι. Στη συνέχεια, τους έσφαζαν, έπαιρναν το κρέας και πετούσαν τα πόδια. Έτσι, στο μέρος αυτό υπήρχαν πόδια λαγών, απ' όπου προήλθε η ονομασία της τοποθεσίας. Ακόμα, υπήρχαν σίδερα που έκλειναν με τόση δύναμη, ώστε έκοβαν το πόδι του λαγού και, ο μεν λαγός έφευγε κουτσαίνοντας με τρία πόδια, ο δε λαθροκυνηγός έβρισκε μονάχα το κομμένο πόδι του.
Λάκκα, (η): στ' Λάκκα. Είναι μια ωραία φυσική κοιλότητα του εδάφους, επάνω στο βουνό Αστρί. Η επιφάνεια της είναι σχεδόν επίπεδη και η έκταση της απ' άκρη σ' άκρη, είναι πάνω από 180 στρέμματα. Δεν έχει καλλιεργηθεί ποτέ, γιατί σ' αυτήν βόσκουν τα ζώα του χωριού.
Λακκοπούλα, (η): στ' Λακκουπούλα. Λέγεται μια τοποθεσία με τα χωράφια και τη βαλαώρα που είναι κάτω από τη Μετούρνα, στα Δ. του χωριού. Η ονομασία της προήλθε, μάλλον, από τη φυσική κοιλότητα του εδάφους της.
Λακκούλα του Κυρίτση, (η): στ' Λακκούλα τ' Κυρίτσ'. Τοποθεσία στην πλαγιά του βουνού Αστρί, Ν. του χωριού, όπου ξεκαλοκαίριαζε ο Κυρίτσης (επώνυμο) με το κοπάδι του.
Λακκούλα του Κυρίτση, ονομάζεται και μια άλλη τοποθεσία απέναντι από τα Σκάσματα και τη Σπηλιά, στα Α. του χωριού, όπου ξεχείμαζε ο Κυρίτσης με το κοπάδι του.
Λακκούλα του Τζιούβα, (η): στ' Λακκούλα τ'ν Τζιούβα. Βρίσκεται μεταξύ Βαλαώρας και όριου Αστροχωρίου - Μηλιανών (Βρεστό), στα Α. του χωριού. Παλιά, η τοποθεσία ήταν ιδιοκτησία του Τζιούβα, ο οποίος στα χρόνια της τουρκοκρατίας έφυγε από το Αστροχώρι και εγκαταστάθηκε στα Σιλιπιανά του νομού Καρδίτσας.
Λατόρογκο, (το): στου Λατόρουγκου. Ονομάζεται μια πλαγιά κάτω από το λόφο «Σουβλερή», στα Α. του χωριού. Παλιά, στο μέρος αυτό, υπήρχαν έλατα, τα οποία έκοψαν οι κάτοικοι, και το Σεπτέμβριο μήνα, έβαλαν φωτιά και έκαψαν το ρόγκι. Με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές, έσπειραν σίκαλη στην καμένη γη και αντιμετώπισαν το φάσμα της πείνας. Στην ίδια τοποθεσία έκοψαν ρόγκι μερικοί χωριανοί, το έτος 1942 και, στις στάχτες της καμένης γης, έσπειραν σίκαλη και σιτάρι.
Λάτου, (στου): στ' Λάτ'. Τοποθεσία ανάμεσα από τις Βρυτσούλες και τη Ζαύρα, στα Δ. του χωρίου, όπου παλιά υπήρχαν έλατα. Λέγεται ότι υπήρχε και ένας μοναχικός έλατος, από τον οποίο ο τόπος πήρε την ονομασία: στ(ον Έ)λατο = στ' Λάτ'. Υπόψη όμως και η κουτσοβλάχικη λέξη: latu, -ta = ευρύς, πλατύς, από το λατιν. latus, -a, -um = πλατύς, ευρύς ιταλ. lato, ρουμαν. hit .
Λερού, (η): στ' Λιρού. Τοποθεσία ανάμεσα από τα Λαγουπόδια και το Γουρουνοκούμασο, στα Β. του χωριού, που πήρε την ονομασία, επειδή το έδαφος λασπώνει και, όπου κολλάει, λερώνει
Λεφτοκαρυά, (η): στ' Λιφτουκαρυά (λεφτοκαρυά= φουντουκιά). Τοποθεσία ανάμεσα από το Βαρκό και τον Πύργο, στα Δ. του χωριού, που οφείλει την ονομασία της στο ομώνυμο δέντρο που υπήρχε εκεί.
Λιθαρόστρουγκα, (τα): στα Λ'θαρόστρουγκα. Λέγεται μια πετρώδης πλαγιά του βουνού Αστρί, στα Ν. του χωριού. Η λέξη είναι σύνθετη: Λιθάρια+στρούγκα. Η λέξη στρούγκα (=μάντρα), κατά τον G. Meyer (N.S. 2,79), είναι βλάχικη: strunga. Υπόψη όμως και η σλαβική λέξη: strunga, καθώς και η αλβανική: strunge.
Λογγά, (η): στ' Λουγγά. Ονομάζεται μια τοποθεσία, στα ΒΑ. του χωριού, που είναι ανάμεσα από δυο λαγκάδια, (ρήμα: λουγγίζω = λιπαίνω με λάσπη ποταμίσια'"). Η λέξη είναι, μάλλον, σλαβική. Υπόψη όμως και η παλαιοβουλγαρική: loka, η ρουμανική: lunca, καθώς και το λατινικό: longus, - a, -um = μακρύς, μακρόστενος, εκτεταμένος.
Λογγά, ονομάζεται επίσης και ένα άλλο παραποτάμιο χωράφι στο συνοικισμό Βοτανιάδα, στα ΝΑ. του χωριού.
Λουρίδες, (οι): 'τ'ς Λουρίδις. Τοποθεσία στον οικισμό Πλάτανος, στα Δ. του χωριού. Η ονομασία της προήλθε από τα στενόμακρα χωράφια (λουρίδες) που υπάρχουν εκεί.
Λούτσα, (η): στ' Λούτσα. Λέγεται τμήμα της μεγάλης Λάκκας, επάνω στο βουνό Αστρί. Η μεγάλη Λάκκα είναι κλειστή γύρω γύρω και τα νερά της βροχής, επειδή δεν έβρισκαν διέξοδο να φύγουν, σχημάτιζαν λίμνη στο χαμηλότερο σημείο της Λάκκας. Στη λίμνη έπιναν νερό τα ζώα του χωριού μέχρι τα μέσα Ιουλίου περίπου, γιατί με τον ήλιο του καλοκαιριού τα νερά εξατμίζονταν και έμεναν μόνον ελάχιστα βουρκουνέρια, απ' όπου η τοποθεσία πήρε την πιο πάνω ονομασία. Η λέξη Λούτσα είναι σλαβική: luca (=τέναγος). Υπόψη όμως και η αλβανική: lucce (τέλμα, βόρβορος).
Λυκομούρσι, (to): στου Λ'κουμούρσ'. Ονομάζεται μια τοποθεσία στο Παλιό Χωριό. Η λέξη είναι συνθέτη: λύκος+μούρσι. Πιθανόν, οι λύκοι να έφαγαν ζώα στη θέση αυτή και έμειναν εκτεθειμένα τα αποφάγια τους (μούρσια), απ' όπου προήλθε η ονομασία της τοποθεσίας. Κατά τη γνώμη μου, η λέξη μούρσι ή μούρσια σχετίζεται με την αρβανίτικη λέξη: merscha (=πτώματα ζώων που κατασπαράχτηκαν από άλλα σαρκοφάγα ζώα ή τα εκ της σφαγής προερχόμενα πτώματα ανθρώπων ή ζώων).

-Μ-
Μακλιθάρια, (τα): στα Μακλιθάρια. Τοποθεσία στα Β. του χωριού, που οφείλει την ονομασία της στα μακριά λιθάρια που είναι στην περιοχή: Μακ(ριά) λιθάρια = Μακλιθάρια.
Μακρύκαμπος, (ο): στου Μακρύκαμπου. Συνοικισμός και τοποθεσία στα Δ. του χωριού, που πήρε την ονομασία, επειδή η καλλιεργούμενη έκταση ήταν μεγαλύτερη (κάμπος), σε σύγκριση με τα άλλα χωράφια της γύρω περιοχής.
Μακρυχώραφο, (to): στου Μακρυχώραφου. Ονομάζεται ένα μακρύ χωράφι με τη γύρω περιοχή του, που είναι μεταξύ των τοποθεσιών Καπουτσάκη και Κατσούλη, στα Δ. του χωριού.
Μαλλιαρές, (οι): 'τ'ς Μαλλιαρές. Τοποθεσία στο συνοικισμό Καστανιές, στα Ν. του χωριού, η ονομασία της οποίας προήλθε από δυο αιωνόβιες καστανιές που ήταν στο μέρος αυτό και έκαναν χνουδωτά (μαλλιαρά) κάστανα.
Μαλόκεδρα, (τα): στα Μαλόκιδρα. Τοποθεσία επάνω στο βουνό Αστρί, στην οποία υπάρχουν ομαλά κέδρα. Αυτά ευδοκιμούν μόνον στα βουνά και δεν αγκυλώνουν όπως τα άλλα κέδρα: (ο)μαλά κέδρα = Μαλόκεδρα. Κατά τη γνώμη μου, η λέξη είναι μισή αλβανική: mali (=το βουνό) και μισή ελληνική: mali+κέδρος = Μαλόκεδρα (= κέδρα του βουνού).
Μαντράκι, (το): στου Μαντράκ'. Τοποθεσία στην πλαγιά του βουνού Αστρί, Ν.Δ. του χωριού, όπου παλιά υπήρχε μαντρί για τα ζώα.
Μαυροβούνι, (το): στου Μαυροβούν'. Βουνό στον οικισμό Πλάτανος, Δ. του χωριού, που οφείλει την ονομασία του στο μαύρο χώμα του εδάφους του και στις μαύρες πέτρες που υπάρχουν εκεί.
Μέγα Πλάι, (το): στου Μέα Πλάι. Μεγάλη επικλινής και γυμνή πλαγιά επάνω στο βουνό Αστρί, Ν. του χωριού.
Μεγάλη Ράχη, (η): στ' Μιγάλ' Ράχ'. Ονομάζεται μια μεγάλη σε μάκρος ράχη, που είναι μεταξύ Σπηλιάς και ορίου Μεγαλόχαρης, στα Ν. του χωριού.
Μελισσούλα, (η): στ' Μιλ'σσούλα. Τοποθεσία μεταξύ Σπηλιάς και Σκάλας του Κόκκινου στα Ν. του χωριού, όπου βοσκούσαν οι μέλισσες.
Μεσονήσια, (τα): στ' Μ'σουνήσια. Τοποθεσία στα Β. του χωριού, που πήρε την ονομασία, επειδή είναι σαν νησίδα ανάμεσα από δυο λαγκάδια.
Μηλιά, (η): στ' Μ'πλιά. Τοποθεσία απέναντι από τη Βοτανιάδα, ΝΑ. του χωριού, στην οποία υπάρχουν πάνω από πενήντα πέντε στενόμακρα χωραφάκια